Cukier zawarty w jedzeniu sam w sobie nie szkodzi szkliwie, jednak stanowi pożywienie dla paciorkowców i bakterii kwasu mlekowego.
Przetwarzając cukry, bakterie te tworzą złożoną mieszaninę kwasów – mlekowego, masłowego, mrówkowego, propionowego i innych. Kwasy te same w sobie nie są zbyt silne, ale jeśli powstanie ich dużo, nawet jeśli znajdą się w bliskim sąsiedztwie szkliwa, szkliwo może stopniowo ulegać zniszczeniu.

Im częściej dana osoba spożywa pokarmy bogate w cukry i im cieńsza jest warstwa szkliwa na jej zębach, tym szybciej szkliwo będzie się niszczyć.